Mai o Maqtool da waqea parrhda

Jendi jag te laqab ameer e


Jerra sab tou pehlay kusseya ha


Athay kufe shehar wichaal e



Jende qatal day baad ohdi jorri rul gayi


E ou muslim da haal e


Jendi vich pardes day naal zulam day


Athay laash thayi pamaal e



Dou maqtoolaañ diya baad kussan day


Nay hoiyaa akhiya bandh e


Hik muslim laal aqeel da ha


Duja Syeda da farzand e


Hik deeya dheeyaa puch deeya raiyaa


Ethou kufe kitna pand e


Shabbir deeya dheeya laash te aaiyaa

Hin rassiya vich paaband e

Tareekh sunenda hy o muslim di


Jendi laash bazaar phiraayi gayi

Sar katt ke hy darwazay te

Qul shehr ich eid manayi gayi



Jendi bewa Zoja rul rul ke


Lahore ich dafan karaayi gayi


Jende chay puthraa whichon hik na bacheya


Enj nasal aqeel mukaayi gayi



Wakeel Shabbir te Saini da


Jada tur Kufa nu peya


Bhawou dair Abbas bhaneejiyaa day


Rukhsaar chumainda raya



Jada pyu te puttar thi olay gaye

Aa bhen day khaimay gaya


Gal laake bhen mazlooma nu

Barri chir tayi ronda raya

Quran aahda e ghussal day wele


Hath maiyat ku sakhat na laao

Karo koushish jaldi dafan karan di


Te janaza aap Uthao



Kerra juram aqeel day puttara da ha


Eeha gal meku samjhaao


Kerre mazhab chay likheya e
 pa laash ku rasiyaan 

Bazaar di seher karaao



Mai o mazloom da waqiya parrhda


Jedi laash bazaar phiraayi gayi


Jeda sir lattka ke dar Kufe te


Qul shehar ich eid manayi gayi



Jedi kamsin jorri man dariya te


Bin juram day qatal karaayi gayi


Jedi bewa rul ke enj moyi


Lahore day ich dafan karaayi gayi

Bibi aandi e…


Mai e nayi aahandi na Kufa wanj


Ik minnat mende te laawi 

Mede baalaa da san chotta e


Ghar jaldi wapas aawi



Meda chotta puttar naye kalla samda


Eku apne koul samaawe


Pyu ibrahim da eid day din


Beya maa ku puttar milaawe

*مولاؑ مُسلمؑ بن عقیلؑ*

میں   اوں  مقتولؑ  دا  واقعہ  پڑھداں

جئینڈاںؑ  جگ  تے  لقب  امیرؑ  اے

جیڑاؑ  سب  توں  پہلے  کُسئیا ھا

اَتے  کوفے  شہر  وچال  اے

جئیندےؑ  قتل دے بعد اودھی جوڑیؑ رُل گئی

اے اوں مسلمؑ  دا  حال  اے

جیئندیؑ  وِچ  پردیس  دے نال ظلم دے

آ تے  لاش  تھئی  پامال  اے

دو  مقتولاں  دیاں  بعد  کُسن  دے

 نئی  ہوئیاں  آکھیاں  بند  اے

ہِک  مسلمؑ  لال  عقیلؑ  دا  ہا

 دوجا سیدہؑ  دا  فرزندؑ  اے

ہِک  دیاں  دھیئاںؑ  پچھ  دیاں  رئیاں

ایتھوں  کوفہ  کتنا  پند  اے

شبیرؑ دِیاں دِھیاںؑ لاش تے آئیاں

سِن رسئیاں وِچ پابند اے

تاریخ سُنیندا ہائے او مسلمؑ دی

جئیندی لاش بازار پھر آئی گئی

سَر کٹ کے ہائے دروازے تے

کُل شہر اِچ عید منائی گئی

جئیندی بیوہ زوجہؑ رُل رُل کے

لاہور اِچ دفن کرائی گئی

جئیندے چھ پُتراں وِچوں ہِک نا بچئیا

اِنج نسل عقیلؑ مکائی گئی

وکیل  شبیرؑ  تے  سینیؑ  دا  

جڈاں ٹُر  کوفے نوں  پئیا

بہوں  دیر  عباسؑ   بھنیجئیاںؑ  دے

رخسار   چمیندا  رئیا

جڈاں  پئیوؑ  تے پُترؑ تھی  اولے  گئے

آ  بھینؑ  دے  خیمے  گئیا

َگل  لا  کے  بھینؑ  مظلومہ  نوں  

بڑی  چر  تائیں  روندا  رئیا

جئے گھر ہوندا اِتھ کیوں رُلدا

پردیس دے وِچ حیران ہاں

کوئی وطن نئی پردیسی دا

وَت کوفے دا مہمان ہاں

میکُوںؑ سیدؑ سمجھ کے نا موڑو

اِیہو سمجھو میںؑ مسلمان ہاں

جئیں نجف دی خاک کُوں رنگ لایا اے

اوندے بچڑےؑ دا دربان ہاں

چم  داڑھی  ویرؑ  نمازی  دی

فرمایا  فخرِ  نجیؑ اے

ہک  گال  ڈسینڈا  فضلؑ  دا  باباؑ

تیکوںؑ   صبر  دا  سمجھ  علیؑ     اے

ساڈاؑ   پہلا  قتل  تھیا  اے  کوفے  وچ

آ  رُت  اُجڑن  دی  گئی  اے

اگوں  ہن  پہاڑ  مصیبت  دے  

میڈےؑ   نال  رسولؐ    دی  دھیؑ   اے

ویرؑ وکیل مسافرؑ دا

ہیوی آخری وار سلام اے

تواڈےؑ بابےؑ دی جاگیر دے وِچ 

اَج ہو گیا اُلٹ نظام اے

گِھن ونج وطن تے بھینیؑ نوں

اے رعیت نمک حرام اے

میںؑ سُنئیا ھے پئے لوگ آہدے نے

کر دے وہ قتل امامؑ اے

تسکین میڈیؑ دا سرمایہ

یک لخت لُٹئیندا پئیا اے

جیڑے تخت تے مان حسینؑ کُوں ہا

او تخت لُٹئیندا پئیا اے

ونج آکھ عباسؑ بھینیؑ کُوں 

تینڈاؑ بخت لُٹئیندا پئیا اے

معلوم ہوندا اے میڈی زندگی دا

کُل رَخت لُٹئیندا پئیا اے

قرآن  آہدا  اے  غسل  دے  ویلے

ہتھ  میت  کوں  سخت  نہ  لاؤ

کرو  کوشش  جلدی  دفن  کرن  دی

تے  جنازہ  آپ  اُٹھاؤ

کیڑا  جُر م عقیلؑ  دے  پترؑ   دا  ہا

ایہا  گال  میکوں سمجھاؤ

کیہڑے مذہب چہ لکھئیا اے 

پا لاش کوں رسیاں بازار دی سیر کراؤ

میں  او  مظلوم  دا  واقعہ  پڑھداں

جیڈی  لاش  بازار  پھرائی  گئی

جیڈا  سر لٹکا  کے  در  کوفہ  تے

کُل  شہر  چہ  عید  منائی  گئی

جینڈی  کم  سن  جوڑی  من   دریا  تے

بن  جرم  دے  قتل  کرائی  گئی

جینڈی بیوہؑ رُل  کے  اینج  موئی

لاہور  دے  وِچ  دفنائی  گئی

میںؑ   اہیہ  نئیں  آہندی  نہ  کوفہ  ونج  

اِک  منت  مینڈےؑ   تے  لاوئیں

مینڈےؑ    بالاںؑ    دا  سِن  چھوٹا  اے  

گھر  جلدی  واپس  آویں

مینڈاؑ  چھوٹا  پُترؑ   نئیں  کلا  سمدا

ایکوں  اپنےؑ   کول  سماویں

پئیوؑ   ابراہیمؑ   دا  عید  دے  دِن

بیا  ماں  کوں  پُترؑ   ملاویں

ہک  دکھ  دا  وین  زوجہؑ  کیتا  

تھلے  سر  مسلمؑ  دے  آ  کے

تو  سم  پئیا  موت  دے  بستر  تے

ساڈا  آدھ  وِچ  پور   لہا  کے

کوئی  خبر  ہووی  میڈھےؑ  پتراںؑ دی

میںؑ  ٹورے  نے  بال  ؑ سجا  کے

ُہن  شام  دے  پاسے  ٹُر  پئی  آں  

دکھئیاؑ  دا  تاج  لُٹا کے

وکیل بتولؑ دے بچڑےؑ دا

جَڈاں ٹُر کوفے نوں پئیا

بہوں دیر عباسؑ بنیہڑیاںؑ دے

رُخسار چمئیندا رئیا

پئیوؑ پُترؑ جَڈاں چُھپ گئے نظراں توں

آ بھینؑ دے خیمے گئیا

گَل لا کے بھینؑ اپنی کُوں 

پئیوؑ فضلؑ دا روندا رئیا

آہدا پئیاں مَنگ دعا او نہ پُتر کُسن

شالا عید دے ڈینہہ کَئیں ماں دے

اے صدمہ ماں پئیو نئیں بُھلدا

رَاہندا قبر دے وِچ وِی یاد اے

وہ قِسمَت لاہور دِی مَلکہؑ دی

پہلے اُجڑ گئی وِچ راہ دے

تے دوجا عید دے ڈینہہ کُس پُترؑ گئے

پردیس اِچ دُکھئیاؑ دے